Filters
Zbiorniki wodne w miejsce wyrobisk pokopalnianych
Wodny kierunek rekultywacji zazwyczaj stwarza nowe możliwości ekspansji przyrody, szczególnie w obszarach o ubogiej sieci rzecznej, pozbawionej dużych naturalnych zbiorników wodnych. Nowy akwen może stać się istotnym wzbogaceniem środowiska przyrodniczego, podnosząc walory krajobrazowe, czy zwiększając bioróżnorodność. Wraz z budową zbiornika wzrasta lokalny poziom retencji, zwiększa się nawilgocenie gleb, korzystnej zmianie ulega mikroklimat przylegających obszarów. Godząc wymogi przyrodnicze z rekreacyjnymi tworzy się wielofunkcyjne zbiorniki wodne, wzmagając a czasem inicjując ruch turystyczny i ożywienie gospodarcze terenu. Taki kierunek prac staje się obecnie najbardziej pożądanym tak przez jednostki samorządu terytorialnego, jak i wymagania społeczne po dominujących w poprzednich latach kierunkach rekultywacji leśnej i rolniczej, odtwarzających warunki poprzedzające eksploatację. W pracy przedstawiono efekty wykonanych i planowanych prac związanych z rekultywacją wyrobisk pogórniczych w kierunku wodnym, na przykładzie odkrywek należących do dawnej Kopalni Węgla Brunatnego „Adamów”. Aktualnie łączną powierzchnię najważniejszych istniejących i planowanych zbiorników pokopalnianych ocenia się na 3710 ha. Najbardziej istotnym elementem zbiorników są zgromadzone w nich zasoby wodne. W zbiornikach gotowych wynoszą one nieco ponad 106 mln m3 a ponad 390 mln m3 w zbiornikach znajdujących się obecnie w końcowej fazie napełniania. Po zakończeniu rekultywacji terenów górniczych w kierunku wodnym we wszystkich byłych odkrywkach węgla brunatnego wschodniej Wielkopolski zostanie zgromadzonych ponad 900 mln m3 wody. Nastąpi to pod koniec trzeciej dekady obecnego wieku, zaledwie około 40 lat od czasu utworzenia pierwszego zbiornika. Świadczy to o pozytywnych i rozległych zmianach hydrologicznych, które zasadniczo zmienią ukształtowanie sieci wodnej we wschodniej części Wielkopolski, co ma także znaczenie dla odtwarzania różnorodności biologicznej.
Rekultywacja wodna na zdewastowanych obszarach pogórniczych Wschodniej Wielkopolski jako element ich zagospodarowania
Wschodnia Wielkopolska to obszar poddany silnej antropopresji, m.in. przez rozwiniętą sieć melioracyjną, regulacje koryt rzecznych czy odwodnienia górnicze. Plan transformacji Wielkopolski Wschodniej zakłada, że do 2030 r. zaprzestanie się eksploatacji węgla brunatnego. W celu przeciwdziałania dalszej degradacji ilościowej zasobów wód podziemnych i powierzchniowych rozpoczęto na dużą skalę realizację wodnego kierunku rekultywacji i zagospodarowania. Program działań naprawczych obejmuje również: przekierowanie wód z odwodnienia funkcjonujących odkrywek w stronę zalewanych wyrobisk pokopalnianych, budowę rurociągów i kanałów przerzutowych wraz z systemem przepompowni, służących do poprawy stosunków wodnych w strefie oddziaływania zamykanych odkrywek oraz szybszego ich zalewania, odbudowę zastawek i progów na wypływach z jezior, mających na celu stabilizację ich poziomów wody. Godząc wymogi przyrodnicze z rekreacyjnymi, tworzy się wielofunkcyjne zbiorniki wodne, wzmagające bądź wręcz inicjujące ruch turystyczny, prowadzące do ożywienia gospodarczego terenu. Wraz z budową zbiorników wodnych wzrasta lokalny poziom retencji, zwiększa się uwilgocenie gleb, korzystnej zmianie ulega mikroklimat przylegających obszarów. Taki kierunek prac staje się obecnie najbardziej pożądany przez jednostki samorządu terytorialnego, spełniając rosnące wymagania społeczne, po dominujących w poprzednich latach kierunkach rekultywacji leśnym i rolnym, odtwarzających warunki poprzedzające eksploatację górniczą.
Evaluation of Crop Water Stress Index (CWSI) for High Tunnel Greenhouse Tomatoes under Different Irrigation Levels
An experiment was conducted to determine the effect of water stress on yield and various physiological parameters, including the crop water stress index for tomatoes in the Central Anatolian region of Turkey. For this purpose, the irrigation schedule used in this study includes 120%, 100%, 80%, and 60% (I120, I100, I80, I60) of evaporation from the gravimetrically. Water deficit was found to cause a stress effect in tomato plants, which was reflected in changes in plants’ morphological and pomological function (such as stem diameter, fruit weight, pH, titratable acidity, and total soluble solids). Irrigation levels had a significant effect on the total yield of tomatoes. The lowest water use efficiency (WUE) was obtained from the I60, while the highest WUE was found in the I100 irrigation level. The CWSI was calculated using an empirical approach from measurements of infrared canopy temperatures, ambient air temperatures, and vapor pressure deficit values for four irrigation levels. The crop water stress index (CWSI) values ranged from −0.63 to a maximum value of 0.53 in I120, from −0.27 to 0.63 in I100, from 0.06 to 0.80 in I80, and from 0.37 to 0.97 in I60. There was a significant relation between yield and CWSI. The yield was correlated with mean CWSI values, and the linear equation Total yield = −2398.9CWSI + 1240.4 can be used for yield prediction. The results revealed that the CWSI value was useful for evaluating crop water stress in tomatoes and predicting yield.
Yields and Bioactive Substances of Selected European Asparagus Cultivars Grown for Green Spear Production as Influenced by of Post-Harvest Drip Irrigation on Sandy Soil in Central Poland
The effects of high temperature and low humidity on crop water stress index of seed pumpkin plants (Cucurbita pepo L.) in semi-arid climate conditions
This study aimed to evaluate the effects of high temperature and low humidity on the crop water stress index (CWSI) of seed pumpkin plants grown under semi-arid climate conditions to determine the optimum irrigation time. This research unveils the critical impact of high temperature and low humidity on seed pumpkin growth, emphasizing the vital role of the CWSI in optimizing irrigation strategies and seed yield. Moreover, the relationship between CWSI, physiological parameters, and seed yield of the pumpkin was investigated. The mean CWSI values in the I70 (0.40) and I35 (0.56) treatments were 42% and 100% higher, respectively than those in the full irrigation (I100) treatment (0.28). While the I70 treatment showed manageable water stress with minimal impact, the I35 treatment experienced severe stress, significantly reducing crop growth and yield. The mean seed yield (SY) in the I70 treatment increased to 1245.2 kg ha–1 compared to I35 (903.3 kg ha–1) but remained lower than I100 (1339.3 kg ha–1). The CWSI had negative correlations (p ≤ 0.01) with seed yield, chlorophyll content, and leaf area index, while it had positive correlations with water use efficiency and irrigation water use efficiency (p ≤ 0.01). This study showed that pumpkins could be grown successfully at 30% water deficit conditions, and a water deficit higher than 30% may cause a significant seed yield loss in semi-arid climate conditions. In addition, the results highlight the importance of optimal irrigation and CWSI monitoring for informed irrigation decisions and sustainable agricultural practices. Therefore, moderate water deficit (I70) can be adopted in pumpkin cultivation as an alternative to full irrigation.