Haploidyzacja żyta - diagnostyka molekularna oraz wpływ nanomolekuł na wspomaganie indukcji i regeneracji roślin w warunkach in vitro
Type
Project
Date Issued
2018
Discipline
agriculture and horticulture
Abstract (PL)
Zdolność do regenerowania form haploidalnych jest uwarunkowana genetycznie i powoduje silne zróżnicowanie w liczbie otrzymywanych roślin haploidalnych poszczególnych gatunków, a nawet genotypów tego samego gatunku. Poszczególne parametry androgenezy (tworzenie kalusa embriogenicznego, całkowita regeneracja roślin oraz regeneracja roślin zielonych) u żyta (Secale cereale L.) są kontrolowane przez różne mechanizmy genetyczne, a geny te są zlokalizowane na różnych chromosomach.
Materiał roślinny stanowiły genotypy poddane indukcji androgenezy w kulturze pylników w latach 2017 – 2018, z których wybrano 31 do analiz molekularnych. Do analiz wybrano genotypy, dla których znana była efektywność indukcji androgenezy oraz charakteryzujące się polimorfizmem DNA w reakcjach PCR techniką RAPD i ISSR.
Materiał roślinny został wyselekcjonowany w trakcie realizacji badań w 2017 r. oraz uzupełniony o nowe kombinacje krzyżowań otrzymane w ramach umów na usługi badawcze w 2018 r. wykonane do realizacji tematu badawczego 2.
Celem tematu badawczego 1 była ocena polimorfizmu DNA za pomocą markerów RAPD i ISSR oraz poszukiwanie markerów DNA powiązanych z efektywnością indukcji androgenezy i regeneracji roślin zielonych w kulturach pylników 40 genotypów żyta dla selekcji genotypów o wysokiej podatności na haploidyzację oraz analiza ekspresji genu SERK techniką RT-PCR w aspekcie oceny ich przydatności do selekcji form o wysokiej embriogenności mikrospor i poszukiwania form żyta o wysokiej embriogenności mikrospor i pylników. W wyniku przetestowania 60 starterów (30 losowych dla RAPD i 30 o wybranej sekwencji nukleotydów dla ISSR) stwierdzono, że wartości podobieństwa genetycznego uzyskane w oparciu o polimorfizm markerów RAPD i ISSR mieściły się w zakresie od 45,8% do 85,7%, a otrzymane dendrogramy odzwierciedlały podobieństwo genetyczne badanych form i ich pochodzenie. Na podstawie analizy produktów otrzymanych w reakcji ze starterami specyficznymi dla genu SERK stwierdzono, brak produków polimorficznych, który uniemożliwił zróżnicowanie badanych obiektów żyta.
Celem tematu badawczego 2 była ocena wpływu traktowania wstępnego kłosów żyta (temperatura 4oC) oraz pożywki C17 i 190-2 na indukcję androgenezy i regenerację roślin w kulturach pylników żyta. na indukcję androgenezy i regenerację roślin w kulturach pylników żyta. Kultury pylnikowe zakładano w 2 wariantach traktowania wstępnego kłosów i pylników żyta na 2 pożywkach indukujących androgenezę w kulturach pylników – pożywce C17 zawierającej mieszaninę auksyn (2,4-D i dikamby) i 190-2 z taką samą kombinacją auksyn. Najwyższą liczbę pylników tworzących struktury androgeniczne zaobserwowano dla genotypu S04351/17 – 32 kalusy mikrosporowe. W kulturach pylników tego genotypu najwyższą indukcję androgenezy zaobserwowano na pożywce C17 po 14 dniach przechowywania kłosów w temperaturze 4oC. Najwyższą liczbę zregenerowanych roślin zaobserwowano dla genotypu S01175/17 – 2 rosliny po 21 dniach w 4oC na pożywce 190-2. Dla 10 badanych linii nonrestorerowych żyta żyta nie zaobserwowano indukcji androgenezy i regeneracji roślin na obu pożywkach po traktowaniu założonych kultur pylnikowych temperaturą 4oC przez 21 dni. W tabelach 9 i 10 przedstawiono liczby otrzymanych struktur androgenicznych i zregenerowanych roślin. Analizie cytometrycznej poddano 32 próby, w tym 29 kalusów mikrosporowych i tkanki liści roślin zielonych zregenerowanych w kulturze pylników. Dla wszystkich badanych prób udział haploidów wynosił 11%, diplidów 33%, a triplidów 56%.
Materiał roślinny stanowiły genotypy poddane indukcji androgenezy w kulturze pylników w latach 2017 – 2018, z których wybrano 31 do analiz molekularnych. Do analiz wybrano genotypy, dla których znana była efektywność indukcji androgenezy oraz charakteryzujące się polimorfizmem DNA w reakcjach PCR techniką RAPD i ISSR.
Materiał roślinny został wyselekcjonowany w trakcie realizacji badań w 2017 r. oraz uzupełniony o nowe kombinacje krzyżowań otrzymane w ramach umów na usługi badawcze w 2018 r. wykonane do realizacji tematu badawczego 2.
Celem tematu badawczego 1 była ocena polimorfizmu DNA za pomocą markerów RAPD i ISSR oraz poszukiwanie markerów DNA powiązanych z efektywnością indukcji androgenezy i regeneracji roślin zielonych w kulturach pylników 40 genotypów żyta dla selekcji genotypów o wysokiej podatności na haploidyzację oraz analiza ekspresji genu SERK techniką RT-PCR w aspekcie oceny ich przydatności do selekcji form o wysokiej embriogenności mikrospor i poszukiwania form żyta o wysokiej embriogenności mikrospor i pylników. W wyniku przetestowania 60 starterów (30 losowych dla RAPD i 30 o wybranej sekwencji nukleotydów dla ISSR) stwierdzono, że wartości podobieństwa genetycznego uzyskane w oparciu o polimorfizm markerów RAPD i ISSR mieściły się w zakresie od 45,8% do 85,7%, a otrzymane dendrogramy odzwierciedlały podobieństwo genetyczne badanych form i ich pochodzenie. Na podstawie analizy produktów otrzymanych w reakcji ze starterami specyficznymi dla genu SERK stwierdzono, brak produków polimorficznych, który uniemożliwił zróżnicowanie badanych obiektów żyta.
Celem tematu badawczego 2 była ocena wpływu traktowania wstępnego kłosów żyta (temperatura 4oC) oraz pożywki C17 i 190-2 na indukcję androgenezy i regenerację roślin w kulturach pylników żyta. na indukcję androgenezy i regenerację roślin w kulturach pylników żyta. Kultury pylnikowe zakładano w 2 wariantach traktowania wstępnego kłosów i pylników żyta na 2 pożywkach indukujących androgenezę w kulturach pylników – pożywce C17 zawierającej mieszaninę auksyn (2,4-D i dikamby) i 190-2 z taką samą kombinacją auksyn. Najwyższą liczbę pylników tworzących struktury androgeniczne zaobserwowano dla genotypu S04351/17 – 32 kalusy mikrosporowe. W kulturach pylników tego genotypu najwyższą indukcję androgenezy zaobserwowano na pożywce C17 po 14 dniach przechowywania kłosów w temperaturze 4oC. Najwyższą liczbę zregenerowanych roślin zaobserwowano dla genotypu S01175/17 – 2 rosliny po 21 dniach w 4oC na pożywce 190-2. Dla 10 badanych linii nonrestorerowych żyta żyta nie zaobserwowano indukcji androgenezy i regeneracji roślin na obu pożywkach po traktowaniu założonych kultur pylnikowych temperaturą 4oC przez 21 dni. W tabelach 9 i 10 przedstawiono liczby otrzymanych struktur androgenicznych i zregenerowanych roślin. Analizie cytometrycznej poddano 32 próby, w tym 29 kalusów mikrosporowych i tkanki liści roślin zielonych zregenerowanych w kulturze pylników. Dla wszystkich badanych prób udział haploidów wynosił 11%, diplidów 33%, a triplidów 56%.