Sebaceous adenitis – aktualne wytyczne dla diagnostyki i terapii

Zapalenie gruczołów łojowych (SA, łac. sebaceous adenitis) jest rzadko występującą chorobą skóry psów, w przebiegu której dochodzi do niszczenia gruczołów łojowych i w konsekwencji ich zaniku. Patomechanizm niszczenia gruczołów łojowych nie został dotychczas w pełni wyjaśniony, ale z racji częstszego występowania u psów ras akita, pudel, spaniel, samoyed, hawańczyk, podłoże genetyczne jest bardzo prawdopodobne. Także czynniki immunologiczne mogą wpływać na wystąpienie i przebieg SA. Obraz kliniczny różni się pomiędzy rasami z długą i krótką okrywą włosową, jednak u wszystkich obserwuje się nadmierne rogowacenie oraz symetryczne wyłysienia. Ostateczne rozpoznanie zapalenia gruczołów łojowych wymaga pobrania wycinków skóry do badania histopatologicznego, w którym obserwuje się naciek komórek zapalnych otaczający gruczoł łojowy. Leczenie SA jest złożone i długotrwałe, wymaga zarówno terapii miejscowej i leczenia ogólnoustrojowego. Rokowanie jest zwykle pomyślne.